Sevgi gibi muhteşem bir kelimenin arkasından; ilahi aşkın gelme ihtimalini unutarak; o kelimeyi; sahte dünyaların, sapık ilişkilerin, aldatmaya yönelik planların; simgesi haline dönüştürdük?
Adına utanmadan aşk, dedik...
Sevgi ile tanımlanamaz durumları nasıl, aşk gibi güçlü bir kavram ile ifade eder olduk...
Onun adı sahte sevgidir, ötesi yoktur...
Yaratılan her şeyin; Yaratıcısına; saygı duymayı, bu anlamda iman etmeyi unuttuk?
Her canlıya sevgi ile bakmayı unuttuk...
Allah´ın dilediğine mal vereceği beyanatına rağmen; ben çalıştım, gayret ettim, emek sarf ettim; ben kazandım, ifadesinde bulunmayı kendimize ilke edindik. Egomuzu, tatmin ettik, nefsimizi yücelttik...
Fakiri, yoksulu kollamayı, unuttuk?
İnsanları mutlu görmenin, aynı zamanda kendimizin de mutlu olacağı gerçeğini anlayamadık, anlatamadık, yaşayamadık...