Yoklukla sınanan dedelerimizin kazandığı imtihanı, varlıkla sınanan bizler kaybettik.
Onlar lokmalarını bölerek, sırt sırta vererek, imece ile vücut bularak, bir evde pişeni kırk eve pay ederek;
Bir olmasını, iri olmasını, diri olmasını bilerek kazandılar.
Biz
Önce şımardık
Sonra israf ettik
Devamla bencilleştik
Ve sonunda
Kimsenin kapısını çalmaz hale gelip, darmadağın olduk.
- Dedelerimiz neşe içinde soğan ekmeği paylaşıp şükrederken;
Bizler pirzola yerken somurtuyor ve şükretmiyoruz.
- Onlar eşek sırtında türkü söyleyip selamlaşa selamlaşa giderken; bizler lüks arabalarda, kırk kişiyle hırlaşıp, seksen kişiyle küfürleşiyoruz.
- Onlar metanetle sabredip vakur davranırken, bizler parlamaya bahane arıyoruz.
Örnekler çoğaltılabilir.
Dua edelim de;
Allah,
Varlıkla imtihanını kaybeden bizlere, Dedelerimiz gibi yokluk göstermesin.
Yoksa
Din ve töremizden güç alarak her zorluğu aşan dedelerimize kıyasla;
Yüz üstü kapaklanır ve pusulasız gemi gibi döner dururuz...
