Hoşgörü ortamının oluşması için insanların birbirini sevmesi gerekir. Çünkü hoşgörüyü besleyen sevgidir. Sevginin olduğu yerde hoşgörü, sevgisizliğin olduğu yerde ise tahammülsüzlük vardır.
Bu prensip Peygamberimiz (s.a.s) tarafından, ?Hoş gör ki, hoş görülesin.? şeklinde özetlenmiştir. Aksi hâlde kendimize yapılmasını istemediğimiz davranışları başkalarına yaparak insanlardan hoşgörü bekleyemeyiz. Çünkü tek taraflı olarak hoşgörü beklemek, bu erdemi suistimal etmek ve bencilce davranmak demektir.
İslam´ın hoşgörü anlayışı, sadece Müslümanları değil, bütün insanları kucaklayacak genişliktedir. Çünkü inanç ve ibadet özgürlüğü insanların vazgeçilmez temel haklarındandır. Bu haklara saygı göstermek herkesin görevidir.
