Kurban Nedir?

Bayrama sayılı günler var. Tatlı koşuşturmacalar, sevinçler, heyecanlar zirvede. Ziyaretler, bekleyenler, beklenenler, yolları arşınlayanlar birbirini kovalayacak. Ve derken bu bayram da geçip gidecek. Gidecek gitmesine de acaba geride ne bırakacak? Kurbanın ne olduğunun farkına varabilecek miyiz? Kurban; Hz. İbrahim´in sadakati, Hz. İsmail´in de ebedi teslimiyetidir. Hz. İbrahim´le zirveyi yaşayan kurban; gerçek manada Allaha yakın olmanın, rızasına ermenin, o´na yaklaşmanın adıdır. Kurban; Şeytandan, nefisten, yalan ve yanlış ideolojilerden, dünyaya bağlılıklardan uzaklaşmaktır. Çünkü bir kul, Allah´a yaklaştıkça bunlardan da o ölçüde uzaklaşır. Kurbanla birlikte öldürdüğümüz, benliğimizi saran hırslarımız, bu fani dünyaya bağlılığımız ve yalanlarımız olmalıdır. Kurban; ruhu arındırmadır? İlahi emirleri yerine yetirip, yasaklardan kaçınma hassasiyetidir. Yoksa Allahu Teâlâ´nın ne ete ne de akıtılan kana ihtiyacı yoktur. ?onların etleri ve kanları asla Allaha ulaşmaz. Fakat o´na sizin takvanız ulaşır? (Hacc/37) Ayetinde de işaret ettiği gibi, kurban kesmede ve diğer ibadetlerde bizim niyetimiz nasıl ise, rabbimiz ancak o kadarını kabul eder. Kurban; Allaha şükürdür, yardımlaşmadır, paylaşmaktır, ümmet bilincine ermektir, içtimadır, sevgi ve kardeşliktir. Bu bayram, her türlü farklılığı bir kenara bırakarak eşitlenmenin, tefekkürün, yenilenmenin bayramıdır. Bu bayram, sabrı ve şükrü kuşanmanın, varoluşumuzun hikmet ve gayesini bir kez daha anlamanın bayramıdır. Bu bayram, yoksula, yalnıza, kimsesize yaklaşmanın, çaresize çare olmanın bayramıdır. Bayramlar, birbirimize daha çok kenetlenmemize, kardeşlik hukukunun gereklerini hakkıyla yerine getirmemize vesile olan zaman dilimleridir. Bizler bu zaman diliminde diğer İslam beldelerindeki din kardeşlerimizden ne kadar haberdarız? Orta Asya´dan, Ortadoğu´ya, Afrika´dan Myanmar´a kadar dünyanın her köşesinde bir kardeşimizin gözyaşı var. Açlıktan çocuğunu toprağa veren anneler, evladını zalimin kurşununa kurban eden babalar, kan gölüne dönmüş memleketler. Din kardeşlerimiz bu haldeyken bizler nasıl mutlu olabiliriz? Kardeşlerimiz üzülürken bizler nasıl sevinelim? Üstelik son zamanlarda İslam dünyasına ne yazık ki kan ve gözyaşı hâkim. Filistin´de Müslüman olmak suç, Suriye´de kardeş kardeşe düşman, Afrika´da açlık hüküm sürüyor, Myanmar´da Müslümanlar kâh doğranıyor kâh yakılıyor. Bayramları acıyla kanla geçiyor. Peki ya biz? Bizler kardeşlerimiz bu haldeyken onlara yardım eli uzatmayacak mıyız? Bu bayramı vesile ederek bir nebze olsun yüzlerini güldürebilirsek ne mutlu. Kurban; tokluğa hasret kalmış insanların sofrasına biraz olsun katkı sağlamaktır. Mazlumların sevincine, bayram neşesine vesile olmaktır. Dünyanın en ücra köşelerinde adını dahi duymadığımız diyarlarda yaşayan, hiç görmediğimiz, tanımadığımız din kardeşlerimize uzattığımız bir yardım elidir. Onlara bir kurban etinden ziyade ümit, güven ve muhabbet takdim edebilmenin adıdır. Yapay sınırların ardındaki kardeşlerimize, kardeşliğimizin gereği olarak yardım eli uzatmanın tam da zamanı değil mi?