Keyfimin  keyfi yok ki keyfe gelsin keyfince

Beyaz aynı beyazda siyah kendi rengince

Biz kötü değil idik; onlar böyle ettiler

Akılı hiç bulmadan yekpare delirttiler

Kimi insan ihsandı kimi külli ziyanat

Kimine kurban kestik, kimi ile irtibat

Sol yanı olmayanı yürütmedik ki sağda

Sol yanına kök salsak çekip kopardı ağda

Biletini kestiğimiz hep kendi gitti sandı

Gözümüzle su döktük alev bağırda yandı

İster inan- inanma bilerek lades hayat

Bir ekmek verse sana hem küfte hem de bayat

Hayali kırılmayacak kadar bir türlü kuramadık

En zalim celladın boynunu vuramadık

Bu kendi doğruların için ölmekten bir nevidir

Başkalarının yanlışlarını yaşamaktan iyidir.

Kişinin cinsiyeti kişilikte olmaz ki

Kalbi delik insanın gönülhane dolmaz ki

Aşk, yalan dünyada gerçeği aramakmış

Rapunzel'in saçını makasla taramakmış

Kınası kurumamış derdi olan şairin

Hep bir nemi vardır göz-gönül ve sairin

Gömülmeden tohum çiçek açmazmış aşka

Dibi görmeden göğe hayal kurmak da saçma.

Seni beklerken ben şair oldum belki Leyla

Uğunur içim içimde çıldırmakta süheyla

Birgün anlar tüm günler beklerken de beklenir

Çıkan çıkar hayattan da yine derdi eklenir

Karşında rakip olsam kıyamam ki ben sana

Sol yanıma dokunma yüreğim sana yara

Sen şimdi yat da gökleri seyret süslenme

Sakın düşme peşime, sakın bana seslenme

Dönüp baksam bile adım ne bilmiyorum

Kahkahama aldanma ters tepti gülmüyorum...

leylifer