Pirincin içindeki siyah taştan mı korkmalı, yoksa beyaz taştan mı

Akıl beyaz taş der.

Muhakeme ve zeka da öyle.

Ak partinin içi beyaz taş dolu.

Hem de köşelerini yuvarlayarak, kendilerine pirinç süsü vermiş beyaz taşlar.

O kadar çoklar ki.

Sadece tabanda da değil.

Her kademede varlar.

İl, İlçe teşkilatlarında, Genel Merkezde, Belediyelerde, Mecliste, Bakanlıklarda...

Yani her mevkide ve her seviyede bunlardan dolu, daha doğrusu doldu.

28 Şubat zulmünün devam ettiği o karanlık ve puslu günlerde kurulduğunda;

henüz neyin ne olacağı,

Partinin seçimi kazansa bile kapatılacağı,

Darbe yapılıp beki tüm üyelerinin hapse atılacağı gibi envai çeşit kaygı ve korkulara rağmen;

Partiye omuz vermiş, kavrayarak kucaklamış, taşın altına kafasını koymuş insanlardan neredeyse kimse kalmadı bugün.

Bir şekilde uzaklaştırdılar, ya da uzaklaşmaya mecbur ettiler.

Havayı koklayıp, gelişmeleri takip ettikten sonra;

AK partinin Türk siyasetinde uzun yıllar tek söz sahibi olacağını anlayan güruhun, önce kendileri yerleşip, ardından evanelerini getirmeleri zor olmadı.

Çabucak ta uyum sağladılar.

Hemen de kamufle oldular.

Dört bir köşe bucağı ele geçirdiler.

Keşke bugün içimizdeki bu kadar beyaz taş yerine, ciddi bir muhalefet olsaydı.

Zira;

Muhalefet her daim diri tutar.

Oto kontrol sağlar.

Daha az hata yaptırır.

Ama pirinç sandığınız bu taşlar, bugün değilse yarın ama bir gün mutlaka, ağzımızda diş bırakmaz... (H.M)