Geceyi soğutan gölgelerin dibinde,

Cenneti hatırlatan secdeleri topladım.

İçimdeydi o toprağa uzak belde,

Her nefeste kalbimde iki tık konakladım.

Tahtsız krallığımın tacını orda buldum

Öyle bir kelimeydi, her hecemi unuttum

Nere gitsem cümle yere yad oldum, yaban oldum

Anayurt sinedeymiş, adına gönül derler,

O öyle arazi ki yalnız sevda ekerler.

Gönül koydum sonrası gönlümde olanlara

Sevmek iki ucunda bileyli mızrak gibi

Başkasının sandalında çekilen kürek boşa

Sevmek akıl üstünde kurulu mihrap gibi

Gönül bu, aşığa maşuğa mahal olur

Gün gelir gözün bedi gönüle nihal olur

Leyl yıldızına alışan gündüz şemsini görmez

Bakarsın göğü yakan biçare zühal olur

Kimi konuştukça arş-ı alâya çıkar

Kimi konuştukça yerle yeksana batar

Sen kendini genişlet Hakkın tesellisiyle

Nereye eğilirsen özün oraya akar.

leylifer