Nevşehir yöresi bir zamanlar Türkiye'nin patates ambarıydı.

Şimdi bir kg. bile üretilmiyor.

Zira;

Aşırı ilaç ve gübre kullanıldığı için, binlerce yıllık sadık yarimiz, 40 yılda kanser oldu.

O mümbit topraklarda en az 20 yıl daha Tarım yapılamayacak.

Ama ihtirasıyla yüz binlerce yıllık verimli toprağı ölümün eşiğine getirenler; yeni yeni yollara saptılar.

Bu kez de, farklı bölgelerden kiralama yoluyla "taammüden" patates üretiyorlar.

Fakat ne akıllanmışlar ne de bir gram ders almışlar.

Mesela bizim Sivas bölgesinde, hem de iki katını vererek kiraladıkları yerler için bir yakınım, " asfalt yol yapar gibi gübre seriyorlar abi " demişti.

Yani

Babadan kalma topraklarını kanser edenler, şimdi gözlerini Başkalarının topraklarına dikmişler.

Öyle ya; kendi toprağına acımayan, elin toprağına acır mı

Fakat şu var ki;

İster Nevşehir, ister Sivas, isterse Tekirdağ olsun bir karışı için can alıp can verdiğimiz bu mukaddes Vatan topraklarını, adı üretici olan bu teröristlere mi işgal ettireceğiz.

Eli silahlı bölücü teröristi dağ taş kovalarken, onlara kıyasla belki bin kat zarar verenlere, kimse bir şey demeyecek mi.

Avrupa'nın yıllar önce vazgeçtiği, bomba yapımında da kullanılan sodyumlu, fosfatlı, nitratlı gübreden ne zaman vazgeçeceğiz...

Zehirden farkı olmayan tarım ilacının öldürücü olduğunu ne zaman fark edeceğiz.

Bu Ülkede;

Tarım Bakanlığı ne iş yapar

İl ve İlçe Tarım müdürlükleri ne iş yapar

Ziraat mühendisleri ne iş yapar

Hükumetle kavga ederken pek bir yiğit olan Tabip odaları, bu cinayete niçin ses çıkarmazlar.

Sorular, sorular, sorular...