'Hindistan'da yaşlı bir bahçıvan, her sabah ırmağa gider, iki kovayı da ağzına kadar suyla doldurduktan sonra efendisinin konağına gelir, efendisinin bahçesindeki nadide çiçekleri sularmış. Bu kovalardan birisinin altı delikmiş ve bu yüzden de suyun yarısı yola akarmış. Buna rağmen yaşlı bahçıvan yıllardır su taşıdığı bu delik kovayı atmaya kıyamaz, efendisine belli etmeden kullanırmış. Bu duruma kova o kadar içlenmiş, o kadar içlenmiş ki, günlerden bir gün dile gelen kova ihtiyar bahçıvana şöyle seslenmiş:

-Ey benim aziz dostum. Yıllardır o kadar zahmet çektiğin halde, bir türlü beni doldurduğun gibi götüremiyorsun. Altımda bir çatlak oluştuğu için ister istemez su kaybediyorum. Seni boşuna yoruyorum. Buna rağmen beni atmıyor, benden vazgeçmiyorsun. Söyle senin için ne yapabilirim

Yaşlı bahçıvan:
-Sen zaten bana yıllardır iyilik yapıyorsun. Yol kenarlarına dikkat ettin mi, senin tarafın yemyeşil olduğu halde arkadaşının tarafı kupkuru. Yol boyunca gülümseyen yeşillikler senin sızdırdığın suyla hayat buldular, bu az şey mi
-Hiç böyle düşünmemiştim, diye mırıldanmış delik kova…
-Sonra, sen su akıtmasaydın yol boyunca o çiçeklere kim hayat verirdi. Ben seni hep bununla değerlendirdim, altındaki çatlakla değerlendirmedim. Çünkü ben insanlara da kusurları açısından değil, faziletleri açısından bakarım ve her insanda sevilecek bir yan bulurum. Bu yüzden de dostum çoktur, demiş yaşlı bahçıvan…'

Bir şehrin tarih sahnesinde var olabilmesi için günümüzde en önemli faktör, o yörenin dinamikleridir, değerleridir. Bu değerlerin başında doğal kaynaklar ve tarihî miras gelirse de bunları su yüzüne çıkartıp işletecek olan yine insan gücü ve insan aklıdır. Bu insan kaynağı da okullarımızda yetişmektedir.

Anadolu'nun orta kısmında, Kızılırmak havzasının yaylası üzerinde yer alan Sivas, kurulduğu yıllardan itibaren Anadolu ticaret yolları ağının önemli merkezlerinden sayılmış ve kavşak noktada bulunmasının olumlu sonuçlarını yaşamıştır. Bilhassa Anadolu Selçuklularının güçlü dönemlerinde Sivas, siyasi olduğu kadar iktisadi bakımdan da büyük önem taşımış ve Sivas, ticari merkez olma özelliğini Timur istilasına kadar sürdürebilmiştir.

Ülkemizin kalkınması için her ilde üniversite açtık ancak her ilimizin dinamikleri, değerleri ayrı ayrıdır. İzmir ile Hakkari'yi aynı çalışmalar sonucu kalkındıramazsınız. Harran'da Ziraat Fakültesi olacak ve Türkiye'de ziraatin en iyisi orada yapılacak. Ağrı ve Kars'ta Veteriner Fakültesi olacak ve hayvan yetiştiriciliğinin en iyisi buralarda yapılacak. Kars'ta 300 çeşit peynir üretildiği söyleniyor ama Kars Üniversitesinde 'Peynir Envanteri' üzerine doktora yapan kaç öğrenci var Rize'de 'Çay' üzerine, Ordu ve Giresun'da 'Fındık' üzerine doktora yapan kaç öğrenci var

Geçenlerde Erzurum Arıcılar Birliği ile Erzurum Atatürk Üniversitesinin ortaklaşa yürüttüğü çalışmalar sonucunda arı zehiri ve sütünden polene kadar 12 farklı çeşit ürün elde edildiğini ve gramı 160 Dolara satılan arı sütünün kanser tedavisinde kullanıldığını basından öğrendim. Erzurum MÜSİAD şubesinin de desteklediği bu çalışmalar sonucu, yetkililer, başta arıcılık sayesinde Erzurum'un en kısa zamanda kalkınacağını belirtmektedirler.

Arıcılık ve bal konusunda ülkede önemli bir yere sahip olan ilimizde de Cumhuriyet Üniversitesinin ve toplum kuruluşlarının birlikte çalışmaları sonucunda biz neden diğer illeri geçmeyelim. Ayrıca, 2010 yılından itibaren üniversitemizde eğitim öğretim yapan Veteriner Fakültesi'nde, ilimizde hayvancılığın gelişmesi için ne gibi çalışmalar yapılacak merakla bekliyoruz.

Sivas için kafa yoran ve Sivas'a bir şeyler veren herkesi çok seviyoruz. Allah işinizi rast getirsin. Çabaların Sivas ve Sivaslı için hayırlı olmasını diler, sevgi ve saygılarımı sunarım.