Bizim ülkemizde herkes her şeyi ne çok biliyor!

Doktordan çok hasta, öğretmenden çok öğrenci, satıcıdan çok müşteri,  ustadan çok çırak, yaşlıdan çok genç, evliden çok bekar biliyor!

Siyaset konuşuyorsun; herkes yanlış, tek doğru kendisi! Meğer ne çok biliyormuş! Şaşkınlıkla dinliyorsun.

'Ekonomi' diyorsun, karşındaki sanki bir ekonomist. 'Din'den konu açılıyor; sanki bir alim. 'Aile, çocuk' diyorsun, en iyi ebeveyn kendisi.

Bazıları seni bile senden iyi biliyor! Bilmediği tek şey ise; 'bilmiyorum' demek…

Yol tarifi sorduğunda bile karşındaki önce bilmediği yolu tarif edip, sonrasında 'orda birine sor' diyor.

Kısacası ne bilmiyorum demeye ne de sorumluluk almaya cesareti var.

Karşısındakinin amacını bile anlamaya çalışmadan, kendisinin daha iyi bildiğini iddia ediyor.

Bazen düşünüyorsun da, biz her şeyi bu kadar çok biliyorsak bu ülke bu hale nasıl geldi?

Çok bildiğimizden mi, yoksa öğrenmek istemediğimizden mi?

Güzel bir söz var:

"Öğrenmenin en büyük düşmanı, bildiğini zannetmektir"