Geceyi soğutan gölgelerin dibinde,
Cenneti hatırlatan secdeleri topladım.
İçimdeydi o toprağa uzak belde,
Her nefeste kalbimde iki tık konakladım.
Tahtsız krallığımın tacını orda buldum
Öyle bir kelimeydi, her hecemi unuttum
Nere gitsem cümle yere yad oldum, yaban oldum
Anayurt sinedeymiş, adına gönül derler,
O öyle arazi ki yalnız sevda ekerler.
Gönül koydum sonrası gönlümde olanlara
Sevmek iki ucunda bileyli mızrak gibi
Başkasının sandalında çekilen kürek boşa
Sevmek akıl üstünde kurulu mihrap gibi
Gönül bu, aşığa maşuğa mahal olur
Gün gelir gözün bedi gönüle nihal olur
Leyl yıldızına alışan gündüz şemsini görmez
Bakarsın göğü yakan biçare zühal olur
Kimi konuştukça arş-ı alâya çıkar
Kimi konuştukça yerle yeksana batar
Sen kendini genişlet Hakkın tesellisiyle
Nereye eğilirsen özün oraya akar.
leylifer
