Vay be. İnsanların geleceğini karartan, istikbalini söndüren, inancını aşağılayan, tarihine küfreden, bulunduğu konumlarla alay eden, öğrencisine eyyamcılıktan başka bir şey vermeyen öğretmenlerin; öğrencileri tarafından tebrik edilmesi ne kadar acı... Fikir yoksunluğunda vardığımız son noktadır... Yaşları da, ilerlemesine ve hayattan tecrübe kazanmalarına rağmen; kendisine gerçek , doğru yolu gösteren insanları anlamamış ve dinlememiş, demektir. Yazıl ki; ne yazık... Kendine yazık etmiş...
Amacımız şu idi; tohum saç, bitmezse toprak utansın... Biz, tohum saçtık... Yine de tohum saçmaya devam ediyoruz...
