Ortak dua ALLAH RAHMET EYLESİN...
Çok düşündüm, ne yazayım Hangi kelimeler dökülsün kalemimden. Hangi sözler, tarif etmeye yeterlidir Bilemedim. Bildiğim bir şey var. Kendi değerlerimizin; bizim mahallede, çevrede; kıymeti yoktur. ÖLÜNCE HATIRLANIR... Dualar edilir... Birkaç gün sonra unutulur... Sağlığında ise, gereken önem verilmez. Bir kenara itilir, görmezden gelinir...
Bu son aylarda fikir açısından, yararlandığımız çok değerimizi kaybettik. Onlar dershanelerimizde bize canlı ders veriyor olmasalar da uzaktan fikir dünyamızı yoğurma görevini üzerlerine almışlardı. Bizim fikir dünyamızın öğretmenleri idiler. Hepsine ALLAH’tan rahmet diliyorum Mekanları CENNET olsun...
Geçen ay, Okullarda öğretmenler günü etkinlikleri yapıldı. Merak ediyorum, o çatı altında görev yaparken vefat eden, öğretmen dostlarımız için acaba ne yapıldı Yoksa, İsimleri unutuldu gitti mi UNUTMAMAK GEREKİR, Vefa kavramı önemli bir kavramdır.
Onlar yaşarken bir öğrenen olmayı, öğreten olmayı, ilke edinmişlerdi. Bu uğurda kimi zaman tüm mesailerini harcadılar. Kutsal bir görevin temsilcisi olduklarının farkında idiler. Bizler şahidiz... Özelde aynı çatı altında Sivas İHL' de görev yaptığımız, Selahattin Kösek arkadaşımızdan, Asım Şahine kadar... Hepsini rahmetle anıyorum. Bu kubbede hoş bir sada bıraktılar. Çok kıymetli, değerli öğrenci dostlarını yetiştirdiler. Arkalarında bir dua ordusu bıraktılar.
Oysa ki, Dünyanın en zengin insanları; kimseler, anlamasa da insan yetiştiren, insan yetiştirmek için, gayret sarf eden; bu uğurda her şeyini feda eden insanlardır. O, Yetiştirdikleri insanlardan, bazılarının; gerçekten yürekten, onlar için yaptıkları dualar yeter. Sonuçta hiç kimse bilmese de Yüce Rabbim her şeyden haberdardır.
Kimi vefat eden öğretmen dostlarımız, bu davanın, bu yolun yolcularındandı. Şahitlik ederiz...
Söylenecek o kadar fazla söz var ki, en değerli olanını tekrar edelim.
ALLAH mekanlarını CENNET eylesin...
